ลิขสิทธิ์ (Copyright) และการจัดการลิขสิทธิ์ ดิจิตอล (Digital Rights Management)

ลิขสิทธิ์ (Copyright) 

http://bgr.com/2012/05/04/international-day-against-drm/

ลิขสิทธิ์ (Copyright) หมายถึง สิทธิแต่ผู้เดียวที่จะกระทำการใดๆ เกี่ยวกับงานที่ผู้สร้างสรรค์ได้ริเริ่มโดยการใช้สติปัญญาความรู้ ความสามารถ และความวิริยะอุตสาหะของตนเองในการสร้างสรรค์ โดยไม่ลอกเลียนงานของผู้อื่น โดยงานที่สร้างสรรค์ต้องเป็นงานตามประเภทที่กฎหมายลิขสิทธิ์ให้ความคุ้มครอง โดยผู้สร้างสรรค์จะได้รับความคุ้มครองทันทีที่สร้างสรรค์โดยไม่ต้องจดทะเบียน

http://www.pattanakit.net/index.php?lay=show&ac=article&Id=538726068&Ntype=136

กฎหมายลิขสิทธิ์ให้ความคุ้มครองแก่งานสร้างสรรค์ 9 ประเภทตามที่กฎหมายกำหนด ได้แก่
1. งานวรรณกรรม ( หนังสือ จุลสาร สิ่งเขียน สิ่งพิมพ์ ปาฐกถา คำปราศรัย โปรแกรมคอมพิวเตอร์ ฯลฯ )
2. งานนาฏกรรม ( ท่ารำ ท่าเต้น การแสดงโดยวิธีใบ้ ฯลฯ ) 
3. งานศิลปกรรม ( จิตรกรรม ประติมากรรม ภาพพิมพ์ สถาปัตยกรรม ภาพถ่าย ศิลปประยุกต์ ฯลฯ )
4. งานดนตรีกรรม ( ทำนอง ทำนองและเนื้อร้อง ฯลฯ )
5. งานสิ่งบันทึกเสียง ( เทป ซีดี ) 
6. งานโสตทัศนวัสดุ ( วีซีดี ดีวีดี ที่มีภาพหรือมีทั้งภาพและเสียง )
7. งานภาพยนตร์ 
8. งานแพร่เสียงแพร่ภาพ 
9. งานอื่นใดในแผนกวรรณคดี แผนกวิทยาศาสตร์ หรือแผนกศิลปะ

http://www.boarddev.com/forum/index.php?topic=504.0

https://www.facebook.com/andamansigncenter/posts/354498308001048

http://ip.payap.ac.th/copyright.htm

Copyright © คืออะไร?

http://baanna.net/topic/9518

Copyright คือลิขสิทธิ์ ใช้กับงานสร้างสรรทุกประเภท ได้รับความคุ้มครองทันทีที่สร้างขึ้นโดยไม่ต้องจดทะเบียน เป็นทรัพย์สินทางปัญญาอย่างหนึ่งซึ่งไม่มีรูปร่าง แต่สามารถถือเอาได้และกฎหมายให้ความคุ้มครองโดยให้เจ้าของลิขสิทธิ์เป็นผู้มีสิทธิแต่ผู้เดียว (exclusive rights) ที่จะกระทำการใดๆเกี่ยวกับงานสร้างสรรค์ที่ได้ทำขึ้น โดยหลักแล้วกฎหมายลิขสิทธิ์จะคุ้มครองเฉพาะรูปแบบของการแสดงออกของความคิด (expression of ideas) ไม่คุ้มครองถึงตัวความคิดที่ยังไม่ได้ถ่ายทอดให้ปรากฎออกมา งานลิขสิทธิ์ไม่จำเป็นต้องมี “ความใหม่” (novelty) ขอเพียงให้เกิดจากความคิดริเริ่มของตนเอง (original) ไม่ลอกเลียนแบบใคร และเป็นการสร้างสรรค์โดยใช้ความพยายามและสติปัญญาในระดับหนึ่งก็จะได้รับการคุ้มครองตามกฎหมายแล้ว
          อนึ่ง กฎหมายลิขสิทธิ์นั้นมุ่งคุ้มครองเจ้าของลิขสิทธิ์มิให้ผู้อื่นลอกเลียนแบบหรือทำซ้ำตลอดจนห้ามมิให้มีการใช้ประโยชน์จากรูปแบบของการแสดงออกทางความคิดของผู้สร้างสรรค์โดยไม่ได้รับอนุญาต ด้วยเหตุนี้อายุการคุ้มครองลิขสิทธิ์จึงมีระยะยาวนานกว่าการคุ้มครองตัวความคิด ซึ่งเป็นเรื่องของการคุ้มครองการประดิษฐ์ภายใต้กฎหมายสิทธิบัตร ทั้งนี้การคุ้มครองดังกล่าวจะต้องไม่ขัดต่อประโยชน์ของสาธารณชนโดยรวมด้วย

banna-tad.human.cmu.ac.th/index.php/bannatad/article/viewFile/16/29

Copyright © เอาไปใช้เมื่อไร?

Copyright สงวนลิขสิทธิ์ (c) :: ใช้เมื่องานของเรามีลิขสิทธิ์ หรือสิ่งนั้นเราสร้างเอง หากนำบางส่วนมาจากคนอื่นต้องมาด้วยวิธีชอบธรรม หรือได้รับอนุญาตอย่างถูกต้อง ไม่ใช่ก็อปเขามาดื้อๆ แต่ใส่เครดิตไว้ แบบนี้ก็ไม่ได้นะครับ เพราะมันก็แปลไว้ตรงตัวอยู่แล้ว Copy (คัดลอก) Right (อย่างถูกต้อง) ส่วนมากแล้ว จะมีปีกำกับไว้ด้วย เช่น Copyright © 2013 - 2015 เป็นต้น ซึ่งหมายความว่า สงวนลิขสิทธิ์ผลงานนั้นๆในปีที่ระบุไว้นั่นเองครับ

http://topicstock.pantip.com/camera/topicstock/2007/02/O5179250/O5179250.html 

กฏหมายลิขสิทธิ์ไทย

เป็นกฎหมายที่มีผลบังคับใช้เมื่อ พ.ศ.2537 กำหนดงานที่ได้รับความคุ้มครอง  ได้แก่ งานสร้างสรรค์ประเภทวรรณกรรม นาฏกรรม ศิลปกรรม ดนตรีกรรม โสตทัศนวัสดุ ภาพยนตร์ สิ่งบันทึกเสียง งานแพร่ภาพ หรืองานอื่นใดในแผนกวรรณคดี แผนกวิทยาศาสตร์ หรือแผนกศิลปะของผู้สร้างสรรค์ ไม่ว่างานดังกล่าวจะแสดงออกโดยวิธีหรือรูปแบบอย่างใด

เหตุผลที่กฎหมายให้ความคุ้มครองลิขสิทธิ์

เนื่องจาก ผู้เป็นเจ้าของสิขสิทธิ์เป็นผู้สร้างสรรค์งานนั้นขึ้นมา โดยการสร้างสรรค์นั้นต้องใช้สติปัญญาและความสามารถ ผู้สร้างสรรค์จึงต้องได้รับความคุ้มครองจากการที่บุคคลอื่นจะนำงานนั้นไปใช้โดยไม่ได้รับอนุญาต เพราะหากไม่ให้ความคุ้มครองเสียแล้วย่อมทำให้ไม่มีแรงจูงใจในการสร้างสรรค์งานใหม่ๆ

http://blog.denivip.ru/index.php/2011/12/online-video-services-and-drm-technology/?lang=en

ระยะเวลาที่ให้ความคุ้มครองในกฎหมายลิขสิทธิ์

เดิมกฎหมายลิขสิทธิ์ให้ความคุ้มครองเป็นระยะเวลา 50 ปี แต่ในปัจจุบันได้ปรับเปลี่ยนเพิ่มมาเป็นคุ้มครองขั้นต่ำเป็นเวลา 70 ปี หากเสียชีวิตลงแล้วสามารถคุ้มครองต่ออีกเป็นเวลา 20 ปี สำหรับในอเมริกาถ้าเป็นผลงานขององค์กรให้ระยะเวลาการคุ้มครองถึง 120 ปี

ปัญหาของลิขสิทธิ์  การละเมิดลิขสิทธิ์ถือเป็นปัญหาที่สำคัญอีกปัญหาหนึ่ง สินค้าละเมิดลิขสิทธิ์สามารถพบเห็นได้ โดยทั่วไป ไม่ว่าจะเป็นซีดีเพลง วีซีดีและดีวีดีภาพยนตร์ทั้งภาพยนตร์ไทยและต่างประเทศ รวมไปถึงซอฟต์แวร์ เกม และโปรแกรมประยุกต์ต่างๆ สะทอ้นให้เห็นถึงการไม่เอาจริงเอาจังในการบังคับใช้กฎหมายลิขสิทธิ์และการที่ผู้ซื้อไม่เห็นความสำคัญของการละเมิดลิขสิทธิ์และทรัพย์สินทางปัญญา จึงเป็นที่น่าสังเกตว่าประเทศไทยอยู่ในอันดับต้นๆ ของประเทศที่มีปัญหาเรื่องละเมิดลิขสิทธิ์ โดยในปี พ.ศ.2550 นั้น ประเทศไทยมีการละเมิดลิขสิทธิ์สูงสุดเป็นอันดับที่ 4 ในเอเชียแปซิฟิก ซึ่งส่งผลเสียต่อชื่อเสียงและอุตสาหกรรมต่างๆ ที่เกี่ยวข้องทั้งในประเทศและต่างประเทศ

http://wanida304299.blogspot.com/2011/06/copyright.html

All Right Reserved คืออะไร?

http://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%AA%E0%B8%87%E0%B8%A7%E0%B8%99%E0%B8%A5%E0%B8%B4%E0%B8%82%E0%B8%AA%E0%B8%B4%E0%B8%97%E0%B8%98%E0%B8%B4%E0%B9%8C

All Right Reserve คือ ห้ามลอกห้ามก็อบทั้งหมด แปลแบบบ้านนา ๆ อย่างผมก็ (Reserve = สงวน Right = ลิขสิทธิ์ All = ทั้งหมด) เรียงคำใหม่ให้ดูสะสลวยได้ว่า ห้ามนำส่วนหนึ่งส่วนใดหรือทั้งหมด ไปใช้ ทำซ้ำ ดัดแปลง แก้ไข ก่อนได้รับอนุญาต ... 

http://www.microsoft.com/thailand/piracy/iplaw.aspx

การจัดการสิทธิดิจิทัล (DIGITAL RIGHT MANAGEMENT) DRM 

อะไร คือ DRM

                DRM คือ การจัดการสิทธิดิจิทัล (Digital Right Management) หรือที่เรียกกันย่อ ๆ ว่า DRM เป็นคำรวม ๆที่ใช้อ้างถึงกรรมวิธีทางเทคนิคหลาย ๆ แบบในการควบคุมหรือจำกัดการใช้สื่อดิจิทัล    บนอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ที่มีการติดตั้งเทคโนโลยีนี้ลงไป DRM บางครั้งก็เรียกว่า ระบบการจัดการลิขสิทธิ์อิเล็กทรอนิกส์ สื่อที่นิยมนำเอา DRM  มาจำกัดการใช้งานได้แก่ สื่อดนตรี งานศิลปะ และ     ภาพยนตร์ การใช้ DRM กับสื่อดิจิทัลก็พื่อป้องกันรายได้ที่อาจจะสูญเสียไปอันเนื่องมาจากการทำซ้ำ   ผลงานลิขสิทธิ์อย่างผิดกฎหมาย ถึงแม้ว่าการการะทำดังกล่าวจะมีข้อโต้แย้งจากคนบางกลุ่มว่า การ  โอนย้ายสิทธิมนการใช้สื่อจากผู้บริโภคไปให้กับผู้จำหน่ายนั้นจะทำให้สิทธิอันชอบธรรมบางประการของผู้ใช้สูญเสียไปก็ตาม เนื่องจากยังไม่พบว่ามีเทคโนโลยี DRM ใดในปัจจุบันที่จะมีกลไกรักษาสิทธิอันพึงมี หรือสิทธิการใช้งานอย่างยุติธรรมเลย

http://juropydrm-freegames.blogspot.com/

Digital Rights Management (DRM)   

คือ ระบบการจัดการสิทธิ์ของผู้ใช้อยู่ในรูปแบบดิจิตอล ผู้ผลิตเป็นผู้กำหนดขอบเขตการเข้าถึงของ ผู้ใช้ ผู้ผลิตยังสามารถควบคุมวิธีใช้   แฟ้มที่ได้รับการป้องกันคือแฟ้มที่ใช้ DRM เหมือนกับเป็นการกำหนด สิทธิ์การเข้าใช้งานสื่อ (ทั้งซอร์ฟแวร์และฮาร์ดแวร์)   กล่าวคือ สิทธิ์ในการใช้งานแฟ้มที่ได้รับการป้องกันด้วย วิธีการเฉพาะเจ้าของผลงาน เช่น ร้านค้าออนไลน์ การควบคุมเพลงดิจิตอล และแฟ้มวิดีโอที่ใช้ และการกระจาย ร้านค้าออนไลน์ขาย และเช่ามีป้องกัน DRM เพลงและวิดีโอที่มีสิทธิ์การใช้สื่อเพื่อให้สามารถใช้เฉพาะของเนื้อหา เพลงที่ได้รับการป้องกันหรือวิดีโอที่ได้รับการป้องกันคือ เพลงที่ได้รับการป้องกันหรือวิดีโอที่ได้รับการป้องกันเป็นแฟ้มที่ใช้ในการป้องกัน DRM เมื่อต้องการให้มีการป้องกันของเพลงหรือเล่นวิดีโอ คุณต้องมีสิทธิ์การใช้งานสื่อสำหรับตารางนั้น

                DRM ประกอบด้วยส่วนประกอบทางเทคโนโลยีจำนวนหนึ่งซึ่งรวมทั้งมาตรการคุ้มครองทางเทคโนโลยี โดยทั่วไป DRM จะประกอบด้วยส่วนเข้ารหัสลับ กลไกการเฝ้าระวังฐานข้อมูล และส่วน จัดใบอนุญาตให้กับเจ้าของและผู้ใช้ ระบบ DRM จะถูกออกแบบให้จัดการสิทธิที่มีความสัมพันธ์กับ ข้อมูลข่าวสารอย่างอัตโนมัติ หน้าที่การจัดการนี้สามารถรวบรวมการปกป้องงานลิขสิทธิ์รวมทั้ง      ข่าวสารอื่น ๆ จากการใช้งานหรือการทำซ้ำโดยไม่ได้รับอนุญาต การแต่งตั้งและการบังคับ

                ถึงแม้ว่าการควบคุมการทำซ้ำและการใช้โปรแกรมประยุกต์เป็นสิ่งที่รุ้จักกันดีมาตั้งแต่ ปี 1980 แต่สำหรับคำว่า DRM จะนำไปใช้กับเนื้อหาเชิงศิลปะมากกว่า และมีความหมายเกินกว่าขอบเขต      ของกฎหมายลิขสิทธิ์ทั่วไปที่เน้นไปที่การครอบครองเนื้อหาทางกายภาพเท่านั้น แต่ DRM จะบังคับให้มีข้อจำกัดอื่นเพิ่มเติมจากดุลพินิจของผู้จำหน่ายเองอีกด้วย ซึ่งสิ่งเหล่านี้อาจจะตรงหรือไม่ตรงกับที่มีอยู่ในกฎหมายลิขสิทธิ์ก็ได้

                คำว่า การจัดการสิทธิดิจิทัล หรือ DRM นี้ ตั้งขึ้นโดยผู้ออกแบบโปรแกรมและผู้จำหน่ายสื่อ  เพื่ออ้างถึงมาตรการทางเทคนิค แต่เนื่องจากคำว่า สิทธิ ในที่นี้จริง ๆ แล้วมันคืออำนาจหรือความสามารถที่เจ้าของเนื้อหาเป็นผู้จัดให้กับผู้ซื้อ ซึ่งอาจไม่จำเป็นต้องเป็นสิ่งเดียวกับ สิทธิตามกฎหมาย      ที่ผู้บริโภคควรได้รับก็ได้ ดังนั้นนักวิจารณ์ส่วนหนึ่งจึงบอกว่าการใช้วลี การจัดการสิทธิดิจิทัล นั้น      ไม่ถูกต้อง ในความหมายลักษณะนี้ควรจะใช้คำว่า การจัดการข้อจำกัดดิจิทัล ซึ่งจะมีนัยตรงกับหน้าที่ของระบบ DRM มากกว่าตัวอย่างที่ DRM ทำเกินกว่าสิ่งที่กฎหมายลิขสิทธิ์กำหนด

http://540132026.blogspot.com/